مقدمه

روش T-Coding که مبتنی بر نظریه ارتباط دهی است، روش آموزش لغات است که به یادگیرندگان کمک می کند واژه ها را سریعتر یاد بگیرند و آنها را آسانتر به یاد آورند. این روش بر تعداد ارتباط هایی تاکید دارد که یک واژه می تواند به منظور تعامل با ارتباط های قبلی در ذهن یادگیرنده ایجاد کند یا صرفاً ارتباط جدیدی را به نوبه خودش ایجاد کند. هر چه فرد ارتباط های بیشتری ایجاد کند، یادگیری آسانتری را تجربه می کند و یادآوری سریعتر رخ خواهد داد. تاریخچه T-Coding به سال ۱۹۷۵ باز می گردد؛ زمانیکه پرفسور اتکینسون و پروفسور راف، یادیارها را معرفی کردند. آنها باور داشتند که یادیارها مجموعه ای از واژه ها هستند که میتوانند واژه های دیگر را فعال کنند و از این طریق یادآوری واژگان دیگر کار دشواری نخواهد بود. در واقع، T-Coding نسخه بازبینی شده ای از یادیارها است که توسط نویسنده (دکتر محسن ترقی گشتی) در دانشگاه Texas در Austin در سال ۲۰۱۵ ارائه شد. در آنجا این روش را بیان کردم و چهارده دسته بندی که کدها مبتنی بر آنها هستند را معرفی کردم. در پایان واژه های عربی را با این روش به دانشجویان آمریکایی آموزش دادم، به نحوی که اساتید و دانشجویان به اهمیت و کاربرد این روش پی بردند. من همچنین این روش را در دانشگاه Harvard در Boston، دانشگاه Barcelona در Barcelona و در کنفرانس AILA در Rio de Janeiro در Brazil ارائه کردم. این روش از قواعد استانداردی (که در دانشگاه Texas ارائه شد) پیروی می کند و کدها زمانی اثربخش هستند که قواعد رعایت گردند و به شیوه ای علمی قواعد به کار گرفته شوند. بنابراین کدهای ایجاد شده توسط افراد بدون مهارت قابل قبول، اثربخش و قابل اعتماد نیستند. تنها مقصود و کاربرد این روش کمک به فرایند یادگیری و یادآوری راحت تر و سریعتر است و این روش چنان عمل می کند که یادگیرنده این کار را بدون هیچ تلاش خاصی انجام می دهد. بدین معنی که ماموریت این روش آموزش معنای واژه انگلیسی در زبان دوم است؛ بنابراین ادعایی وجود ندارد که این روش توانایی گفتاری، شنیداری، نوشتاری را بهبود می بخشد، اگر چه تا حدی تاثیرگذار است. روش T-Coding در واقع بر توانایی خواندن و ترجمه یادگیرندگان تاثیرگذار است که آن را برای فعالیت های فوق الذکر به کار می برند. یکی دیگر از روشهای آموزش لغات که در این دیکشنری به کار رفته است، ریشه شناسی، آموزش پیشوندها، ریشه ها و پسوندها است. نقطه قوت روش T-Coding کوتاه کردن فرایند یادگیری و طولانی تر کردن مدت بخاطرسپاری است و برای همه لغات انگلیسی کاربردی است. اگر چه ریشه شناسی دارای سرعت روش T-Coding نیست، برای یادگیرندگان دایره ای از پیشوندها، ریشه ها و پسوندها فراهم می کند که میتوانند در واژگان و موارد دیگر استفاده کنند. در مجموع این دیکشنری که با توجه به آموزش واژه ها همراه با ارائه اطلاعات کاربردی دیگر، نخستین دیکشنری از این نوع در جهان است، از دو مورد از بهترین روشهای آموزش لغت، T-Coding و ریشه شناسی بهره می برد. امیدوار هستم که این تلاش برای آسانتر، سریعتر و لذت بخش تر ساختن فرایند یادگیری واژگان مفید واقع شود. درپایان علاقمندم تا عمیق ترین و صمیمانه ترین تشکراتم رو از خانم زاهد، خانم یاوری و خانم میرامینی به خاطر کمکهای ارزشمندشان در به سرانجام رسیدن این کتاب داشته باشم. دکتر محسن ترقی گشتی 1397

Introduction

T-Coding, which is based on the theory of connectionism, is a method of teaching vocabulary that helps learners learn words more quickly and remember them more easily in contrast with the previous methods of learning vocabulary. This method emphasizes the number of connections a word can create in the learner’s mind by interacting with past connections or just creating new ones on their own. The more connections learners form, the better they learn words and remember the meanings. The history of T-Coding dates back to 1975, where Prof. Atkinson and Raugh introduced mnemonics pronouncing μνημονικός (mnēmonikos). They believed that mnemonics can be a series of words that can activate other words through which remembering will not be an assiduous task anymore. In fact, T-coding, the revised version of mnemonics, was introduced by the author (Dr. Mohsen Taraghi Gashti) at Texas University in Austin in 2015. There, I discussed the method and introduced the fourteen categories based on which the codes are made. In the end, I taught some Arabic words using T-coding to some American students present there. That way I could manifest the gravity of this method and its application. I also presented and explained the same method at Harvard University in Boston, Barcelona University in Barcelona and in AILA conference in Rio de Janeiro, Brazil. This method follows standard scientific rules (discussed at Texas University) and codes are effective once the rules are followed and the codes are made employing those rules; therefore, the codes made by non-skillful people will not be as effective and reliable. The only intention and usage of this method is to make the process of learning and remembering vocabulary easier and quicker and it does it so well that not much effort is required on the part of learners. This method has been devised to help learners remember the meaning of the intended words, and there is no claim that it will improve speaking, listening, writing, although it does in some way. In fact, T-Coding focuses on reading and translation and the learners who employ it for the aforementioned purposes benefit immensely. Another method of teaching vocabulary used in this dictionary, etymology, teaches prefixes, roots and suffixes. The strength of T-coding in contrast with etymology is to shorten the process of learning and lengthen the vocabulary retention and it can be applied to all words in English. Although etymology is not as fast as T-Coding, it provides learners with a series of prefixes, roots, and suffixes that help them learn the meaning of words. One positive point about etymology is that once learners learn them, they can employ the knowledge to extract the meaning of other words in other contexts. All in all, this dictionary, which is the first in the world thanks to the approach it has chosen for teaching the words, employs two of the best methods of teaching vocabulary, T-Coding and etymology. I hope that my effort to make the process of learning words easier, faster and more enjoyable would be useful. Finally, I would like to express my deep and sincere gratitude to Ms. Zahed, Ms. Yavari and also Ms. Miramini for their invaluable contribution to completing this book. Dr. Mohsen Taraghi Gashti m.taraghi@yahoo.com 2018